'Ik voel alsmaar onrust'
Een 63-jarige zorgmedewerker heeft last van onrust. Al anderhalf jaar. Hij vindt het lastig om die toe te laten, laat staan er naar te luisteren. Wat wil de onrust hem vertellen?
Iedereen kent het wel. Je komt op een punt dat je wilt veranderen van baan. Of je wilt voor jezelf beginnen. Maar de onrust die je alsmaar ervaart is geen goede raadgever. Past die nieuwe werkgever wel? Kan ik mijn hypotheek wel blijven betalen nu ik het onzekere zzp-bestaan wil kiezen?
Onrust
Onrust wijst vaak op de spanning die ontstaat door ogenschijnlijk twee tegengestelde polen. Aan de ene kant voel je verlies van zekerheid en ritme als je wilt veranderen. Blijf je straks wel hetzelfde inkomen houden? Nu weet je wat je hebt. Aan de andere kant is er het verlangen, om iets nieuws te beginnen. Om werk te maken van je diepste wens.
De strijd tussen angst en verlangen kan jarenlang aanhouden. Zeker als je deze in je hoofd probeert op te lossen. Je kunt lijstjes maken van voors en tegens, en dan nog gloort er geen pasklaar besluit.
Je zet een stap verder als je als eerste contact leert maken met zowel de angst als het verlangen. Beide horen bij je. Ze vragen om aandacht. De ene wil je behoeden en de ander wil je stimuleren. Angst en verlangen zijn geen concurrenten. Ze kunnen elkaar versterken. Beide zijn nodig om de juiste keuzes te maken en evenwichtig met de verandering om te leren gaan.
Coaching
Hoe verging het de 63-jarige zorgmedewerker? Hij wil namelijk zijn baan opzeggen en voor zichzelf beginnen. Gaat dat wel goed nu hij al zo oud is? Zijn huur is hoog en hij heeft nauwelijks een buffer...
De angst en spanning die dat met zich meebrengen hinderen hem om het verlangen toe te laten en helder te krijgen welke stappen hij heeft te zetten om vorm te geven aan een zzp-bestaan.
Als ik hem aanraak en hij in zijn herstellende staat komt, ontspant hij en kan hij dieper met zijn aandacht in zijn lichaam aanwezig zijn. Hij krijgt helder dat hij wil stoppen met zijn baan. Nu begint hij met een massagepraktijk.